Türkiye de rulman firmalarını üç başlık altında toplayabiliriz.
- Küçük işletmeler
- Orta işletmeler
- Büyük işletmeler
1.Küçük işletmeler;
Sermayeleri küçük olan, bulundukları il de veya bölgede çalışan, perakendeci ve tüketiciye hizmet veren işletmelerdir. Genel özellikleri, stoklarını yatay takip ederek geniş ürün çeşitlemesi yapmaktadırlar. Talebe göre hareket eden, aile işletmeleridir. Sanayileşmenin yoğunluğuna göre sayıları bölgesel anlamda değişiklik göstermektedir. Sektörde en çok bulunan işletme türüdür.
2.Orta işletmeler;
Sermaye yapıları küçük işletmelere göre daha büyüktür. Bölgesel anlamda satışa çıkmaktadırlar. Stok yapılarını yatayın yanı sıra dikey de oluşturmaktadırlar. Dağıtım ve satıcılığı aynı anda yürütürler. Markalaşmaya çalışarak ufak çap da satış organizasyonları vardır. Yapıları ağırlıklı aile şirketi olup, ürün çeşitliliğinde talep toplayarak satış yapmaktadırlar.
3.Büyük işletmeler;
Büyük sermaye yapılarına sahip, ithalat ve ihracat yapan, tüm Türkiye bazında çalışmaktadırlar. Kendilerine ait markaları ya da uluslararası markaların distribütörlüklerini yapmaktadırlar. Organizasyon anlamda en gelişmiş işletmelerdir. Sektörün büyük anlamda finans yükünü çekerler. Bayilik sistemi ile çalışmaktadırlar. Aynı zamanda üretici kimleri ile Türkiye de yapılanmaktadırlar. Yerli üretim yapan işletmelerin ise ürün çeşitliliği ve yenilik konusunda zayıf kaldıkları gözlenmektedir.
Sektördeki işletmeler birbirine benzer yapıları içermektedir. Bu yüzden şirket organizasyonlarının farklarını tam olarak net görmek mümkün olmamaktadır.
- Personel Problemi; Ürün çeşitliliği ve piyasaya giren çok fazla markalardan dolayı ortalama elaman yetişme süresi 3 yılı bulmaktadır. Sektörde akademik anlamda bir eğitim kurumu olmadığı için alaylı yetişen personel yapısı gözlenmektedir. Personel genel olarak eğitimi ürün ve firma bilgileri hakkında almaktadır. Yetişmiş personel ise belirli bir zaman sonra kendi işletmesini kurması, yetişmiş personel konusunda sıkıntı yaratmaktadır. Şirketler de personelin kariyer yolunun kapalı olması, personeli başka iş arayışına yöneltmektedir.
- İşletme Problemleri; İşletmeler genelde Ataerkil yapıya sahiptirler. İşletmeler büyümüş, lakin finanslarını ve büyüyen işletim sistemlerini yeteri katara geliştirememişlerdir. İşletmeler değişen piyasa koşullarına uyum sağlamakta zorlanmışlardır. Bazı işletmeler ise büyümenin kendilerine yönetim problemlerini de birlikte getirdiğini fark etmemişlerdir. Şirketlerin kendilerini teknik olarak donatmadıklarının yanı sıra, sistem içerisine dahil olan ve dışarıya çıkan firma sayısı çok olmaktadır.
- Finans Problemleri; Piyasa taleplerinin değişmesi, ürün çeşitliliği, işletmeleri çok fazla finans yükü ile karşı karşıya bırakmaktadır. Bu durum şirketlerin borçlanma oranlarını yükseltmiş, küçük-büyük işletme fark etmeksizin yüksek finansman maliyeti oluşturmuştur.
Ödeme vadelerinin uzaması, karlılığın minimize olması, şirketleri kredi kullanmaya yöneltmektedir. Bu durum sektörün en büyük problemi olmuştur. Yönetimsel anlamda teknik çalışma eksikliği yüksek oranda stok maliyeti oluşturmaktadır.
Müşteri talebi karşılamak adına yüksek miktarda tutulan stok ayrıca finansmanı artıran başka bir faktördür.
SONUÇ:
Sektör; Yapılandırmalarını tamamlayamamış, yönetimsel anlamda yapılandırmaları yavaş ilerleyen, eski sistemler ve taktikler ile çalışmaya devam eden, her sene hızlı büyüyen veya hızlı küçülen işletmeler de meydana gelmektedir.
İşletmelerin genel olarak problemlerinin çözülmesi halinde Türkiye nin en dinamik sektörlerinden biri olacaktır.
İletişim:
Metin KARTAL
Das Lager – Satış ve Pazarlama Müdürü
Tel.: +90 530 766 40 12
BearingNews
